ความลับข้อที่ 4 เรื่องนี้มอลลี่(หมาน้อย)จะเป็นคุณครูของเรา
ทุกวันหยุด ผมจะพามอลลี่เดินขึ้นลงเขา ประมาณ 40 นาที มอลลี่มีความสุขกับการเดินมากมากกว่าผมเสียอีก เป้าหมายของผมเพียงแค่เดินให้เสร็จๆไป ขึ้นไปให้ถึงยอดเขาแล้วก็ลงมาผมเดินเพื่อออกกำลังกาย และหวังว่าอายุจะยืน มากกว่าจะมองว่า การเดินนั้นสำคัญในตัวเอง แต่มอลลี่กับสนุกสุดขีดถ้าระหว่างทางมอลลี่เจอสุนัขอื่น มันก็จะหยุดทักทาย ^-^ (นึกถึงภาพ สุนัขคุยทักทายกัน) ถ้ามันเห็นอะไรน่าสนใจ ก็จะหยุดสำรวจมันใช้เวลาส่วนมากกับการ ดอมดมดอกไม้ขณะที่ผม"อ้อนวอน"ให้มันเร็วเข้าไปได้แล้ว { !!! เรากำลังอ้อนวอนให้เวลานี้ซึ่งเป็นเวลาเดียวที่เรามีชีวิตจริงๆนี้ผ่านๆไปให้เร็วๆด้วยหรือป่าว } มอลลี่ใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบันขณะที่ผมเพียงมุ่งตะลุยให้ผ่านพ้นไป
ความลับข้อที่ 4 : อยู่กับปัจจุบัน
วันแต่ละวันมิใช่เป็นบันไดอีกหนึ่งขั้นเพื่อไปสู่จุดหมายปลายทางหากแต่เป็นจุดหมายในตัวเอง
ผู้ถูกสัมภาษณ์เล่าว่าตอนที่เป็นหนุ่มเป็นสาวเวลา 60 ปีดูเหมือนยาวนานชั่วนิรันดร์แต่พอคุณอายุ 60 ปีจริงๆถึงตระหนักว่าชั่วพริบตาเดียวจง...
"ใช้ประโยชน์จากเวลาที่มีให้มากกว่านี้"
"ตัดสินชีวิตน้อยลงและมีความสุขกับชีวิตมากขึ้น"
"รับทุกอย่างที่ชีวิตมีให้"
ปิงอ่านไปถึงช่วงนึงแล้วก็ยิ้ม ^-^ ตามคุณตาวัย 90 ปีปิงบอกกับคุณตาว่า "แนะนำหนูด้วยนะคะ "คุณตาบอกว่า "ทุกวันนี้ถ้าเมื่อได้เห็นตะวันตกดินสวยงามคุณตาจะร้องไห้ออกมา ไม่ได้ร้องเพราะมันสวยเท่านั้นแต่เป็นเพราะไม่รู้จริงๆว่า จะได้เห็นมันอีกเมื่อไร....เราไม่มีทางรู้ได้เลยตาจึงให้ค่ากับทุกช่วงเวลา เหมือนว่ามันอาจจะเป็นครั้งสุดท้าย" อันนี้ที่ปิงโกะเขียน ก็จะเขียนราวกับว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย เช่นกัน
เรื่องราวบางส่วนจากหนังสือ ความลับ 5 ข้อที่คุณต้องค้นให้พบก่อนตาย อย่าลืมมาเล่าให้ฟังด้วยนะคะ ว่าปัจจุบันเป็นยังไง
ติดตามและพูดคุยกันได้ที่
Fanpage : www.facebook.com/PingkoTheSkeptical
สามารถดูบทความทั้งหมดได้ที่นี่ www.pantae.com/blog/Pingko